دعای خیر!

امروز صبح توی تاکسی نشسته بودم و داشتم برنامه ی روزانه ام رو توی ذهنم مرور می کردم. رادیوی ماشین روشن بود و گوینده همیشگی این روزهای رادیو یزد داشت به زور با لهجه یزدی حرف می زد. به ناچار گوش می دادم. صحبتش از آمار طلاق و سن طلاق که معمولا توی 5 سال اول ازدواج اتفاق می افته و مقایسه درصد طلاق در استان های پیشرفته تری مثل تهران با استان های محرومی مثل یزد بود. اینکه آمار طلاق توی اون استانهای به اصطلاح خودش پیشرفته خیلی بیشتره. نمی دونم یهو چی شد که برگشت و گفت:

خدا رو شکر کنید و دعا کنید که استان ما هیچوقت پیشرفته نشه و همیشه همینجور محروم بمونه تا شاهد بالا رفتن آمار طلاق در استان خوبمون نباشیم!!!!

…جا داره از این مجری محترمه(!) و سایر دست اندرکاران این برنامه به خاطر شدت دلسوزی و ارائه راهکارهای مدرن و خفن برای جلوگیری از بالا رفتن آمار طلاق در استان و حتی شاید کشور، تشکر فراوان و قدردانی گنده به عمل بیاد. به نظر من اینا دیگه آخرشن!

… فکر کنم برای خودم متاسف باشم بهتره!